وعده، پلی است میان دل‌ها؛ پلی که اگر بر پایه صداقت ساخته شود، اعتماد و آرامش به دنبال دارد، و اگر بر اساس دروغ باشد، به سرعت فرو می‌ریزد. بسیاری از دل‌شکستگی‌ها و بی‌اعتمادی‌ها در جامعه، از همین «قول‌هایی که عمل نشد» آغاز می‌شود. انسان مؤمن وقتی قول می‌دهد، آن را عهدی با خدا می‌داند و برای انجامش تلاش می‌کند؛ حتی اگر سخت باشد. دروغ در وعده، فقط اعتماد دیگران را نمی‌شکند، بلکه حرمت سخن انسان را نیز از بین می‌برد. وعده راست، نشانه صداقت و شخصیت است و در کلام اهل‌بیت(ع) آمده که: *«المؤمن إذا وعد وفى»*؛ مؤمن وقتی وعده می‌دهد، به آن وفا می‌کند. پس بیاییم وعده را سبک نشماریم و با صداقت، دل‌ها را به هم نزدیک کنیم.

+ نوشته شده در  جمعه یازدهم مهر ۱۴۰۴ساعت 9:31  توسط خسرو یاوری  |